Sen kocaman bir okyanussun ama önce sana bir soru soracağım ve bununla ilgili düşünmeni istiyorum. ”Çevrende kaç kişi yaşadığı bu hayattan memnun?”

İnsan, doğumundan öleceği güne kadar hep bir şeylerin peşinde koşar. Kendini daha rahat, daha huzurlu, daha mutlu hissedeceği hayatı bulma çabasındadır. Ama rotasını belirlemeyen bir gemi gibi bu gidişatın nereye doğru gittiğini de bilemez. Fiiliyatta yol alırken teorikte hep yerinde sayar.
Ben bu şekilde değilim deme sakın, herkesin kalbinin bir köşesinde bir mezarlık vardır. Kaçmak isteyipte kaçamadığı tüm anılar buradadır, tanışmak zorunda olupta pişman olduğu kişiler de buradadır. Bu mezarlığa hayatı boyunca edindiği kötü tecrübeleri gömer ve bir daha geriye dönmemek üzere oradan ayrılır.

Bunu bu şekilde anlatmak kolay ama uygulama aşaması zor gibi gözükse de durum hiçte öyle değildir. Elbette okuldan herkes birincilikle mezun olamaz, kimileri bayrağı taşırken kimileri geriden gelir. Bayrak taşımak isteyenler olmak istedikleri yerde, durmak istedikleri noktada olamadıklarından arayış devam eder. Farklı şehirler, farklı ülkeler, farklı inanışlar hatta farklı dinlerde bu arayışı sürer. Oysa yanı başımızdakini hiç görmeden.

Kocaman bir okyanussun

”Aramak” kelimesi dediğimiz zaman akla ilk gelen şey çevreye bakınmaktır, etrafta bir nevi arayışa girmektir. Aradığını bulamadığında daha çok hırslanarak, daha da azimlenerek adeta vaktin daraldığını düşünüp kendini zamanla bir yarış içerisinde bulursun. Tüm bu çabaların hepsi boş ama sen farkında değilsin.

Kendini arayan ilk önce kendinden başlamalı. Kendi dağlarında tepelerinde dolaşıp, kendi okyanuslarına dalmalı. Aynen Hz.Mevlana’nın dediği gibi ”Kendini okyanusta bir damla sanma, bir damlanın içinde kocaman bir okyanussun” işe kendini keşfetmekle başlayabilirsin. Kendi içindeki boşlukları ancak ve tek kendin doldurabilir. Yaratılış neticesi ile insan kusursuz tasarlandığından tüm bunları başarabilir. Atlamak zorunda olduğu çok küçük bir çizgi vardır sadece farkında değildir. Yapılması gereken bizlere bahşedilen bu hayatı yaşamamız gerektiği ve iyi-kötü, acı-tatlı tüm yaşananlardan bir tecrübe kazanılmasıdır. Çünkü bir defa yaptığın hatayı ikincide yapmazsın. Eğerki o hatayı tekrarlıyorsan kusura bakma sen sınıfta kaldın.

Her şey için sil baştan…

Bunun, bir eğitmeni bir öğretim görevlisi olmaz. Kendi maneviyatın sana en doğru yolu gösterecek, tek seferde ve hatasızca ilerlemeni sağlayacaktır. Bunun için inanmak gerek…

Tolga Özşahin youtube videoları için tıklayınız

Sevdiğin Şeyi Öldürme okumak için TIKLAYINIZ