Oturur, bakarım öyle
Çiçekler çok güzel duruyor
Heybetli, ve çekici ve sessiz
Ben oturur bakarım
Şiirler serpiştiren biri olurum bir an da
Böcekler şiir tozlarıyla sevişir güzel bir lütuf dur onlara
Bahar bir hediyedir tarlalara, dağlara
Yeşil bir sevinç olur göğün altında
Sanırım uzağımdır bazı şeyler
Uyumak mesela, gözlerimi kapatmak kadar
Demli çaylar futmağa yürümek kadar
Görmeyişim aynalarda kendimi
Elimde olmayan bir şey boğulurum aynalarda
Seviniyorum şimdilerde
İçimde her şeyi büyük yaşıyorum
Aynalarda sevincimi yakalıyorum sabahları
Sokakta küçük çocuklar oynuyor
Sonra
Çocukluğumun ellerinden tutuyorum düşmesin diye
Yusuf ÇATAL
