Tersten yaşamaya hazır mıyız hayatı? Bildiğiniz her şeyi hemde her şeyi tersten yaşamaya. Hazırsak eğer, son günlerdeyiz Allah’ımın izniyle. Çok koştuk, çok efor sarf ettik bu koşuda. Çok fazla vazgeçtik sevdiğimizden, sevdiklerimizden, bizi sevenlerden… Evde Kaldım !!!

HAZIR MIYIZ YENİ HAYATA

Yarışların içinde kayboluverdik de arayanımız, soranımız var mı diye bile sormadık kendimize. Çünkü vaktimiz yoktu durmaya! Nefes almayı unuttuk, nefes terapistlerinden yardım istedik! Zira seanslara gidecek vakitlere de kavuşamadık! Suçlu ararsak eğer mutsuz oluruz. Aramayalım. Zira ta kendisiyiz! Kendimiziz! Sistem demeyelim, hayat şartları demeyelim. Demeyelim ne olursunuz! Sistemin ta kedisiyiz. Biz çok şeyiz çok!

ÖNEMLİYİZ!

Hangi kapıdan girersek girelim, önce BEN dedik. Dedik bunu! Nefsimize ağır gelirdi öteki türlüsü. Nezaketten kırıldık fakat en çok karşımızdakini kırdık. Öyle büyüdü ki kibirlerimiz, öyle şişti ki kol altlarımız, hiç kimseye ihtiyacımız kalmadı. “Müdanasız olanlar şu tarafa lütfen” dense, kimse geçmedi o sıraya fakat hepimizi bir çuvala koyup götürseler vicdanımıza teslim olduk. Çünkü karanlık hep doğruyu söyledi, söylettirdi! Önce senin çocuğun öğrenmeliydi. Öncelik senin çocuğunundu. Çünkü sen özeldin!

EMPATİ

Empati ne idi? Çok eskiden, “sana yapılmasını istemediğin şeyi sakın arkadaşına yapma” diyerek okula yolcu ederdi annem. Şimdilerde adı EMPATİ oldu. Adı değişince içi de değişti mi peki? Onu da mı değiştirdik, unuttuk yoksa? Unuttuk. Yine BEN dedik, benim çocuğum, benim evim, benim işim, benim arabam dedik. Mutluyduk da bu şişme kavramların içinde. Çünkü bu kavramların dışındaki hayatı unutmuştuk. Şişen egolarımızı indirmek isteyene düşman olduk. Kocaman bir çemberin etrafında, her birimiz içine dönük yaşayıp gidiyordu. Görünmez bağlarla birbirimize sevgiyle bağlı olduğumuzu, hepsinden önemlisi sahipsiz olmadığımızı unuttuk!

ŞİMDİ ŞÜKÜR ZAMANI

Etmeyin! Eşitlenmek için kefeni, daha da eşitlenmek için kara toprağı beklemeyelim. Şimdi eşitiz işte! Ben de evde kaldım, sen de. Ben de evladımı koruma üzerine kurdum hayatımı, sen de. Koruyanın ALLAH olduğunu geçip, kibire düştük ikimizde. Bunu yaparken de eşittik zira, anlayamadık! Ben de işimi kaybetme endişesi yaşadım sen de. Ve ben de dua ediyorum şimdi, sen de! Biz eşit olduğumuzu, yolumuzun aynı düzlemde, aynı istikamete doğru olduğunu kabul etmez isek, Rabbim eşitler! Eşitledi! Aynı anda korktuk, aynı anda endişe duyduk, aynı saatlerde, dakikalarda evde kaldık! Eşitlendik!

YENİ HAYAT

Zor dönemlerden geçerken, yeni bir hayat hayal edin şimdi. İşe gittiğinizde, artık eski siz olmamaya niyet edin. Okula gittiğinizde, okuldan en son ayrıldığınız gün bozuştuğunuz arkadaşınızı şaşırtın! Eski siz olmamaya niyet edin. Şaşırtın lütfen! Etrafınızdakileri değil, önce kendinizi. Dönüşmenin hazzı hiçbir şeyde yok. Katılın bu döngüye. Adım attığınız, dokunduğunuz her maddenin kıymeti şimdi daha başka değil mi. Lezzetini daha da arttırın. Dem bu dem canlar…Dua ile…

Evde Kaldım !!!