Bir şiir durağında tanışmıştım onunla,
Beş parasız dolaşırdım sokaklarda ellerim cebimde,
Hep aynı mısraları mırıldanır dudaklarım.
Mavi bir gülüş,
Mavi bir dokunuş,
Mıh gibi saplanmış aklıma.
Parasız pulsuz olsak da
Olsun, gönlü zengin derlerdi insanlar.
Üstüne,
Yoksul bir şair, zengin bir şiir yazardı
Sonra derler ki,
Yoksul birisi nasıl zenğin şiir yazabilir?
Şairim ben efendim, şair!
Şiirim zengin dir benim
Tanrım vuslatım yakındır.