Paylaşmak Güzeldir

İnsan mutlu olmak için paylaşır zamanını, günlerini, yıllarını. Kimimiz ise mutlu etmek için dinler karşısındaki insanı. Ancak hepimiz biliriz, insanın vazgeçilmez mottosunu  ” Paylaşmak güzeldir… ” 

Bazen dertleşecek bir arkadaş, bazen gülecek bir dost, bazen yardımına yetişecek bir kişi.. Ararsın hep yanında, bir şeyler paylaşacağın insanı. 
Paylaşmak, insanın doğasında vardır aslında.

Paylaşmayan insana cimri, paylaşan insana elibol, gönlübol deriz ya. Cimri insanın da paylaşacağı o kadar şey vardır ki, bunu söylememişiz kendimize. Evet, cimri insan paylaşmaz ancak paylaşmak ister belki de.

Hepimiz paylaşmak isteriz. Kimse benim, paylaşmaya ihtiyacım yok diyemez. Dememeli de. Aslında insan olarak, birbirimizi yine birbirimizle tamamlıyoruz. Kenetlenerek, birlik olarak payımız çoğalır, her seferinde, her zaman.

Kardeş payıdır, paylaşmak. Zorunlu olmasa da karşımızdaki kişinin hatrı varsa onunla bir şeyler paylaşmak da borcumuzdur. Zamanımızı, duygularımızı, muhabbetimizi… 

Zaman, zaman dolarız dünyaya, insanlara karşı. Bazen vazgeçeriz bir şeyleri anlatmaktan ve biriktiririz içimizde. Sonuç olarak dolarız, çevremize. Halbuki en yakınımızla ya da aynada kendimize bile sorunu anlatsaydık, problemi çözmüş olacaktık bile. 

Paylaşmak kimimiz için onurdur. Malı, mülkü paylaşmak gelir kimimizin aklına. Hayır, bir insanla iki çift sözü bile paylaşmak bizi gönlübol yapar. Paylaşmak sadece para, pul değildir. 

Yeri gelir yiyeceğimizi, yeri gelir açlığımızı, yeri gelir yokluğumuzu paylaşacağımız bir insan yoksa, işte o zaman küsmeye başlarız tüm dünyaya. Bir insanın bir şeyler paylaşacağı ne kadar insan varsa işte o insan dünyanın en mutlu insanıdır. 

Kendimize öğüdümüz olsun; 

Mutluluğu tatmanın tek çaresi, onu paylaşmaktır. .. Öyle değil mi?

Elimizdeki tüm güzellikler ne kadar fazla olursa olsun, bir süre sonra elimizden kayıp gidecek. Bu güzel zamanlar, geçecek kendi kendimize, çaresizce. İşte tüm bu güzellik ve zamanlar yanımızda bir kişi varsa güzel bir anlam kazanır, paylaştıkça. Unutmayalım, bu dünyada olan bu dünyada kalır. Ne kadar çok paylaştıysak, ruhumuz o kadar çok mutlu kalır. 

Ne demiş Necip Fazıl , “Eğer paylaşmayı bilirseniz, ekmeği paylaşmak, ekmekten daha lezzetlidir.” 

Paylaşmak güzeldir … Değerlerimizi kaybetmeyelim.