Kahve İle…
Masam da pürle kağıt ve kelimelerle dolu cepler,
Şiir yazmam içinmişçesine dağ olmuş sebepler.
Unutulmuş uyumak, unutmak için kıvranılan geceler,
Başı yerde geçilmiş o uzun patika, anılar ve heceler.
Bu sabah alarga da ki hayallerimi alabora buldum,
Ben bu bayağı ahvelden sıkıldım, baya yoruldum.
Anlamak için yaşamak nedir, önüme ölümler koydum,
Ve gördüm ben bir kabristandan daha çok doluyum.
Afiyette değilim ezelden, galiba tinsel sebeplerden,
En başta fincana gözyaşı katarak kaybettim, minvalden.
Başka ne ikram edebilirdim ki saadete bilmem!
Aslında amacım kırk yıl hatırlanmaktı, bir günü unutmak isterken.
