KubraNur Sayan
KubraNur  Sayan
kubranursayan@gmail.com
Yarım Kalmış Hikayelere
  • 0
  • 201
  • 30 Temmuz 2023 Pazar
  • 1 Yıldız2 Yıldız3 Yıldız4 Yıldız5 Yıldız
    Bu yazıya oy vermek ister misiniz?
    Loading...
  • +
  • -

Bir Karadenizli sevdası taşıyorum yüreğimde. Ama ne ben Karadenizliyim ne de sevdiğim. Ben Türkiye’nin Çanakkale şehrinde yaşayan bir insanım, sevdiğim ise Almanya’da yaşayan bir adam. Yarım kalmış hikayelere mi desek bilemedim.Buna rağmen bu sevdayı tarif etmemin en iyi yolu Karadeniz sevdasıymış gibi geliyor. Karadeniz sevdaları Çünkü hepiniz bilirsiniz Karadeniz sevdalarını. Dillere destandır onlar. Unutmak ve […]

Bir Karadenizli sevdası taşıyorum yüreğimde. Ama ne ben Karadenizliyim ne de sevdiğim. Ben Türkiye’nin Çanakkale şehrinde yaşayan bir insanım, sevdiğim ise Almanya’da yaşayan bir adam. Yarım kalmış hikayelere mi desek bilemedim.Buna rağmen bu sevdayı tarif etmemin en iyi yolu Karadeniz sevdasıymış gibi geliyor.

Karadeniz sevdaları

Çünkü hepiniz bilirsiniz Karadeniz sevdalarını. Dillere destandır onlar. Unutmak ve vazgeçmek nedir bilmezler. Umutsuzluk nedir bilmezler. Ölene kadar yüreğinde taşırlar sevdalarını karşılıksız olsa bile. Aniden aşık olurlar. Tanımadan, bilmeden, yıldırım aşkına tutulurlar ve ömür boyu bir daha başka bir insana kolayca aşık olmazlar. Bir Karadenizlinin sevdası denize olan aşkı gibidir. Memleketine olan aşkı gibidir. Allah’tan başka hiçbir şeyin gücü yüreğinden söküp atmayı başaramaz. Bende böyle sevdim okyanus gözlümü işte. Zaten biz Türkler hepimiz ruhumuzda biraz Karadeniz kanı taşımaz mıyız? Gerçek aşkımızı bulduğumuzda onun bize hissettirdiklerini nasıl unutabiliriz? Çünkü gerçek aşkı bir kez bulduğumuzda hepimiz iliklerimize kadar diğerlerinden farklı olduğunu hissedebiliyoruz. Bunu bir daha hiçbir insanın bize hissettiremeyeceğini ve ömür boyu unutamayacağımızı biliyoruz. Ama en çokta, zaman geçiyor olmasına rağmen hislerimiz bir gram bile azalmadığında, sabit kaldığında anlıyoruz o insanı hayatımız boyunca unutamayacağımızı.

Sanırım bütün gün boyunca Cat Pierce- You Belong To Me adlı parçayı dinleyip okyanus gözlümü düşünmek dışında hiçbir şey yapmadım. Canımı en çok acıtan şeylerden birisi de yaşananlardan ziyade yaşanamayan haller sanırım. Çünkü yaşayamadığımız hayallerimiz bazen yaşadıklarımızdan daha fazla kalbimizi acıtabiliyor. Özellikle de bir daha asla yaşama ihtimalinin kalmadığını öğrendiğimizde. Bu yüzden zamanı iyi değerlendirmek gerekli ve hala bir şeyler mümkün iken bu ihtimale sahip çıkmak gerekli. Elimizden gelenin en iyisini yapabilmeliyiz. Aksi halde elimizde kalacak olanlar kocaman bir yaşanmamışlık ve yarım kalmış hikayeler…

Yarım kalmış hikayelere

Ve sanırım yarım kalmış hikayelerde kabul edilmesi en zor şeylerden birisi de bizim hikayemizin en büyük aşkının bir gün başkasının hikayesine gideceği ve bizim geri kalan yaşamımızda artık asla bulunamayacağıdır. Çünkü çok fazla acıtıyor. Derinlemesine sevdiğim okyanus gözlü adamımın hayatını geçireceği insanın ben değil başka birisi olduğunu kabul etmek hiç kolay değil. Beni anladığınızı düşünüyorum. Çünkü bunu birçok insan yaşıyor. Ve işin en kötü kısmı, bunu kabul etseniz bile bununla birlikte yaşamayı öğrenmek kabul etmekten daha zorlayıcı olabiliyor. Ve bilirsiniz, yarım kalmış hikayeler bazen tamamlanmış hikayelerden daha fazla acıtabiliyor yürekleri.

Bu nasıl tarif edilir bilmiyorum ama elimden geldiğince tarif etmeye çalışıyorum. Çünkü hiçbir işe yaramasa bile, birilerinin bu satırları okuduğunda bu acıyı bir tek kendisinin çekmediğini ve dünyada onu anlayan birilerinin olduğunu bilmesini sağlamayı umuyorum. Çünkü kimsenin sizi anlamadığını düşündüğünüz zamanlarda dünyaya katlanmak çok daha zor olabiliyor. Ama sizinle aynı hisleri paylaşan insanların insanların varlığını bilmek bile yüreklerimize bir nebze olsun su serpebiliyor.

Bilmenizi istiyorum ki dünyada sizi anlamayan insanların olduğu kadar sizi anlayan insanlar da mevcut ve bu insanlara her zaman ulaşıp onlarla dertleşebilirsiniz. Ve ben de bu insanlardan birisiyim. Sizi anlayabilecek ya da en azından anlamaya çalışabilecek insanlardan birisiyim. Bunu da söylüyorum çünkü bazen acıyı ne kadar paylaşırsan ve tek başına omuzlamak zorunda kalmazsan o kadar hafifleyebiliyor. Bazen ters etki yapabiliyor tabi ama bu biraz duruma bağlı sanırım.

Karadeniz aşkına tutulmuş dünyanın her yerinden ruhu Karadeniz aşkı taşıyan tüm insanlara, güçlü kalmanız dileğiyle…

Sosyal Medyada Paylaşın:

Düşüncelerinizi bizimle paylaşırmısınız ?

  • ÇOK OKUNAN
  • YENİ
  • YORUM